		Mededeling
		Home
		Doelstelling
		Organisatie
		Nieuws

		Activiteiten
		Studiedagen
		Medewerking

		Publicaties
		Welzijnszorg en Zingeving
		Andere

		Rustpunt
		Historiek
		Contact

Rustpunt

“Help, ik ben mijn trappers kwijt!”

Een kleine jongen op de fiets raast naar beneden op een veel te steile afdaling. Hij kan zijn voeten niet meer op de trappers houden.
Fiets

Onze consumptie-mogelijkheden zijn in een afdaling van eerste categorie gekomen.
Een volgeladen winkelkarretje en een betaalkaart om de kassa te passeren, zijn de twee trappers van onze fiets.
Als we thuiskomen en de overbodige spullen tellen en zien dat we ongemerkt in 't rood zijn gegaan, komen we tot de vaststelling: “ik ben de trappers kwijt!”

Het landschap

Verstandig consumeren is meer dan de trappers houden. Het is een levenskunst. Het is oog krijgen voor het landschap waarin we fietsen: dat heerlijk panorama aan mogelijkheden van kennis en informatie, van kunst en lichaamscultuur, van natuurbeleving en schoonheidservaring. Dat landschap breidt zich nog elke dag alsmaar verder uit in nog meer kansen.
Levenskunst is de brede waaier aan mogelijkheden aanwenden voor een even brede zelfontplooiing.
Het is de kunst om te weten waar je kan halt houden, afstappen en de kansen grijpen.

De ontdekking van de andere

Het wordt pas echte levenskunst als jouw zelfontplooiing zich weerspiegelt in de ogen van de ander: waarderen en gewaardeerd worden, beminnen en bemind worden.
Leven is geen eenzaam gebeuren. Integendeel, het landschap van het leven is maar volledig als ergens in dat landschap een huis staat, een dak en een tafel, om met anderen het leven te delen, om anderen het leven te geven.
Alle menselijke contacten, van zeer intiem tot heel terloops, van vluchtig tot voortdurend kleuren het landschap van ons leven.
De kunst bestaat erin de andere te ontdekken als een opdracht in ons eigen leven.
De andere kan en mag niet ontbreken: geven is een verrijking.

De ontdekking van de Andere

Er is geen landschap zonder einder. Ook het landschap van het leven heeft zijn einder en zijn eindigheid. Dat maakt het leven zo eenmalig en dus ook zo kostbaar.
Wat ligt er achter de einder? Begint daar oneindigheid? Dan krijgt het landschap van het leven een heel andere belichting.
Levenskunst wordt dan minder en minder een eigen kunstwerk dat we zelf tot stand brengen.
Dan wordt levenskunst veeleer zich laten bespelen door het Licht van de oneindigheid.
Zou het kunnen dat al wat wij zien gebeuren aan zelfontplooiing, aan relatievorming, aan liefde en groei naar welzijn, dat dit slechts goddelijk kladwerk is?
Alleen maar lijnen en schetsen, ontwerpen en profielen, schaduwen van Zijn zelfportret, van Zijn beeld en gelijkenis?

Leven blijft een kunst: van eindig naar oneindig.

Manu Verhulst

Vredeseducatie

In iedere samenleving is het bewaren en versterken van een leefsfeer van vrede onmiskenbaar een buitengewoon hoog goed. Gelet op het broze karakter van dat hoge goed, wil de Opleiding Vredeseducatie een breed dienstverleningscentrum zijn.

Download hier de folder